၁။ ေရခ်ိဳးျပီးရင္ သနပ္ခါးေသြးေပးမယ္႔သူမရွိျခင္း။
၂။ အိပ္မက္ဆိုးမ်ားျဖင္႔ ညတေရးႏိုးလန္႔ႏိုးေသာ္-ႏွစ္သိမ္႔ရာမရွိျခင္း။
၃။ အတင္းေျပာသမွ် ေခါင္ိိိးညိ္တ္ညိတ္ျဖင္႔နားေထာင္ေပးမယ္႔သူမရွိျခင္း။
၄။ ေစ်း၀ယ္ထြက္ရာတြင္ အထုပ္ေပါင္းမ်ားစြာကို ကိုယ္႔အားကိုယ္ကိုး ဆြဲသြယ္ရျခင္း။
၅။ အိမ္ကစက္ပစၥည္း လ်ပ္စစ္ပစၥည္းမ်ားပ်က္လ်င္ ဆိုင္သို႔သာ ပို႔ရ၍ ပိုက္ဆံကုန္ျခင္း။
၆။ ေနရာတကာ မီတာေဆာင္၊ ဖုန္းခြန္ေဆာင္ မိမိဘာသာ သြားလာရျခင္း။
၇။ ဆရာလုပ္ျခင္း ေျပာခ်င္တိုင္းေျပာျခင္း ကိုနာခံမယ္႔သူမရွိျခင္း။
၈။ အမ်ားတကာမွ သီတင္းကၽြတ္တိုင္းမစားရေသးဘူးလား ၊ဘယ္ေတာ႔လဲ၊ ရီေထ႔ေငါ႔ျခင္းကို
ေအာင္႔သီးေအာင္႔သက္ျဖင္႔ ခံစားနားဆင္ရျခင္း။
၉။ အလွျပင္ျပီးတိုင္း ၾကည္႔ျပီးလိုအပ္ခ်က္ေျပာေပးျခင္းကိုမခံရျခင္း။
၁၀။ လကုန္တိုင္း ေယာက်္ားအပ္ေသာ အပိုပိုက္ဆံကိုမရျခင္း။
၁၁။သရဲကားၾကည္႔ျပီး ေၾကာက္တိုင္း ေခါင္းအံုးကိုသာ တင္းတင္းဖက္ထားရျခင္း။
၁၂။ေညာင္းညာတိုင္း အႏွိပ္သည္ကိုသာ အားကိုးရျခင္း။
၁၃။ လိုင္းကားတိုးစီးရာတြင္ အကာအကြယ္မရရွိျခင္း။
၁၄။ ေယာက်္ားေလးမ်ား၏ မထိတထိစေနာက္ျခင္းကို အျပင္သြားလာတိုင္း ခံရျခင္း။
၁၅။ေနမေကာင္းသည္႔အခါ ကူကယ္ရာမဲ႔ျခင္း။
၁၆။ မိုးသည္းတန္စြာရြာျပီး မိုးျခိမ္းသည္႔အခါတြင္ တစ္ေယာက္တည္းေစာင္ေခါင္းျမီးျခံဳ ေၾကာက္လန္႔ေနရျခင္း။
၁၇။အိမ္တြင္သူခိုးကပ္ေသာအခါမေအာ္ရဲျခင္း။
၁၈။ မဂၤလာေဆာင္ဖိတ္စာရသည္႔အခါမ်ားတြင္ အားငယ္ျခင္းကို ခံစားရျခင္း။
၁၉။ဘုရားသည္႔အခါ အားမလို အားမရ သူမ်ားကို ေငးေနၾကည္႔ေနရျခင္း။
၂၀။သြားခ်င္ရာသြား-အိမ္ျပန္လာသည္႔အခါ စိတ္ပူပန္စြာ ေစာင္႔ေမွ်ာ္ေနသူမရွိျခင္း။
၂၁။အိမ္မႈကိစၥမ်ားကို မိမိတစ္ေယာက္တည္းသာ သိမ္းၾကံဳးလုပ္ရျခင္း။
၂၂။မိဘမ်ားမွ ကေလးကဲ႔သို႔ ေနရာမေပးဆက္ဆံျခင္းကိုသာ တခ်ိန္လံုးခံရျခင္း။
၂၃။ မိုးရြာသည္႔အခါ ထီးေဆာင္းေပးမယ္႔သူ မရွိျခင္း။
၂၄။ မိမိလက္စြမ္းျပခ်က္ထားသမွ် ေကာင္းလိုက္တာဟု-ခ်ီးမြမ္းအားေပးမယ္႔သူမရွိျခင္း။
၂၅။ ပြဲလမ္းသဘင္၊ အလွဴအတန္းမ်ားတြင္ အသိစံုတြဲ မ်ားၾကားတြင္ တစ္ေယာက္တည္း
ေယာင္နန ထိုင္ေနရင္ း မိတ္ဆက္ေပးစရာမရွိျခင္း။
၂၆။ကားကိုမိမိကိုယ္တိုင္သာ ေမာင္းႏွင္သြားလာရျခင္း။
၂၇။ေမာင္ေရ........ကိုကိုေရ.....ဟု ခၽြဲႏြဲ႔ျပီး အလိုရွိရာပစၥည္းမ်ားကို ပူဆာခြင္႔မရျခင္း။
၂၈။ မိမိ ျပကၡဒိန္တြင္ အထိမ္းအမွတ္ေန႔စြဲမ်ားမရွိျခင္း၊ အထိမ္းအမွတ္လက္ေဆာင္မ်ား မရျခင္း။
၂၉စိတ္ညစျ္ပီး္ငိုတိုင္း ေခ်ာ႔မည္သူ မရွိျခင္း။
၃၀။တျခားမွာ စိတ္ညစ္တိုင္း ရန္လိုေပါက္ကြဲ ရန္သူမရွိျခင္း။
(
၂။ အိပ္မက္ဆိုးမ်ားျဖင္႔ ညတေရးႏိုးလန္႔ႏိုးေသာ္-ႏွစ္သိမ္႔ရာမရွိျခင္း။
၃။ အတင္းေျပာသမွ် ေခါင္ိိိးညိ္တ္ညိတ္ျဖင္႔နားေထာင္ေပးမယ္႔သူမရွိျခင္း။
၄။ ေစ်း၀ယ္ထြက္ရာတြင္ အထုပ္ေပါင္းမ်ားစြာကို ကိုယ္႔အားကိုယ္ကိုး ဆြဲသြယ္ရျခင္း။
၅။ အိမ္ကစက္ပစၥည္း လ်ပ္စစ္ပစၥည္းမ်ားပ်က္လ်င္ ဆိုင္သို႔သာ ပို႔ရ၍ ပိုက္ဆံကုန္ျခင္း။
၆။ ေနရာတကာ မီတာေဆာင္၊ ဖုန္းခြန္ေဆာင္ မိမိဘာသာ သြားလာရျခင္း။
၇။ ဆရာလုပ္ျခင္း ေျပာခ်င္တိုင္းေျပာျခင္း ကိုနာခံမယ္႔သူမရွိျခင္း။
၈။ အမ်ားတကာမွ သီတင္းကၽြတ္တိုင္းမစားရေသးဘူးလား ၊ဘယ္ေတာ႔လဲ၊ ရီေထ႔ေငါ႔ျခင္းကို
ေအာင္႔သီးေအာင္႔သက္ျဖင္႔ ခံစားနားဆင္ရျခင္း။
၉။ အလွျပင္ျပီးတိုင္း ၾကည္႔ျပီးလိုအပ္ခ်က္ေျပာေပးျခင္းကိုမခံရျခင္း။
၁၀။ လကုန္တိုင္း ေယာက်္ားအပ္ေသာ အပိုပိုက္ဆံကိုမရျခင္း။
၁၁။သရဲကားၾကည္႔ျပီး ေၾကာက္တိုင္း ေခါင္းအံုးကိုသာ တင္းတင္းဖက္ထားရျခင္း။
၁၂။ေညာင္းညာတိုင္း အႏွိပ္သည္ကိုသာ အားကိုးရျခင္း။
၁၃။ လိုင္းကားတိုးစီးရာတြင္ အကာအကြယ္မရရွိျခင္း။
၁၄။ ေယာက်္ားေလးမ်ား၏ မထိတထိစေနာက္ျခင္းကို အျပင္သြားလာတိုင္း ခံရျခင္း။
၁၅။ေနမေကာင္းသည္႔အခါ ကူကယ္ရာမဲ႔ျခင္း။
၁၆။ မိုးသည္းတန္စြာရြာျပီး မိုးျခိမ္းသည္႔အခါတြင္ တစ္ေယာက္တည္းေစာင္ေခါင္းျမီးျခံဳ ေၾကာက္လန္႔ေနရျခင္း။
၁၇။အိမ္တြင္သူခိုးကပ္ေသာအခါမေအာ္ရဲျခင္း။
၁၈။ မဂၤလာေဆာင္ဖိတ္စာရသည္႔အခါမ်ားတြင္ အားငယ္ျခင္းကို ခံစားရျခင္း။
၁၉။ဘုရားသည္႔အခါ အားမလို အားမရ သူမ်ားကို ေငးေနၾကည္႔ေနရျခင္း။
၂၀။သြားခ်င္ရာသြား-အိမ္ျပန္လာသည္႔အခါ စိတ္ပူပန္စြာ ေစာင္႔ေမွ်ာ္ေနသူမရွိျခင္း။
၂၁။အိမ္မႈကိစၥမ်ားကို မိမိတစ္ေယာက္တည္းသာ သိမ္းၾကံဳးလုပ္ရျခင္း။
၂၂။မိဘမ်ားမွ ကေလးကဲ႔သို႔ ေနရာမေပးဆက္ဆံျခင္းကိုသာ တခ်ိန္လံုးခံရျခင္း။
၂၃။ မိုးရြာသည္႔အခါ ထီးေဆာင္းေပးမယ္႔သူ မရွိျခင္း။
၂၄။ မိမိလက္စြမ္းျပခ်က္ထားသမွ် ေကာင္းလိုက္တာဟု-ခ်ီးမြမ္းအားေပးမယ္႔သူမရွိျခင္း။
၂၅။ ပြဲလမ္းသဘင္၊ အလွဴအတန္းမ်ားတြင္ အသိစံုတြဲ မ်ားၾကားတြင္ တစ္ေယာက္တည္း
ေယာင္နန ထိုင္ေနရင္ း မိတ္ဆက္ေပးစရာမရွိျခင္း။
၂၆။ကားကိုမိမိကိုယ္တိုင္သာ ေမာင္းႏွင္သြားလာရျခင္း။
၂၇။ေမာင္ေရ........ကိုကိုေရ.....ဟု ခၽြဲႏြဲ႔ျပီး အလိုရွိရာပစၥည္းမ်ားကို ပူဆာခြင္႔မရျခင္း။
၂၈။ မိမိ ျပကၡဒိန္တြင္ အထိမ္းအမွတ္ေန႔စြဲမ်ားမရွိျခင္း၊ အထိမ္းအမွတ္လက္ေဆာင္မ်ား မရျခင္း။
၂၉စိတ္ညစျ္ပီး္ငိုတိုင္း ေခ်ာ႔မည္သူ မရွိျခင္း။
၃၀။တျခားမွာ စိတ္ညစ္တိုင္း ရန္လိုေပါက္ကြဲ ရန္သူမရွိျခင္း။
(
No comments:
Post a Comment